Εκ προοιμίου να διευκρινίσω πως ό,τι πω παρακάτω είναι η προσωπική μου άποψη μεν, με την ιδιότητα του αυτόπτη μάρτυρα δε. Δεν γνωρίζω όμως ούτε το σύνολο των συμβάντων, ούτε όλες τις παραμέτρους των γεγονότων. Γι’ αυτό θα περιοριστώ σε αυτά που μπορώ να βεβαιώσω.
Τις φωτογραφίες που βλέπετε τις τράβηξα στις 15:27.
Τι προηγήθηκε και τι είδα.
Ενώ καθόμουν σε παγκάκι εντός τους άλσους Ν. Σμύρνης απολαμβάνοντας την φύση και την ηρεμία, άρχισαν ξαφνικά να ακούγονται σειρήνες και ήχοι μοτοσυκλετών της αστυνομίας που παρέπεμπαν ξεκάθαρα σε επιχείρηση καταδίωξης. Αυτό κράτησε αρκετά λεπτά. Σχετικά θορυβημένος παρατήρησα αρκετές μοτοσυκλέτες της ομάδας ΔΙΑΣ να περνούν την Ελ. Βενιζέλου αφήνοντας την εντύπωση πως έκαναν κύκλους. Κάποια στιγμή το σημείο που βρισκόμουν άρχισε να γεμίζει με τους εν λόγω αστυνομικούς. Αμέσως σκέφτηκα (με έκπληξη για την υπερβολή) ότι ήταν μάλλον επιχείρηση για τις μάσκες και τον συνωστισμό αλλά αμέσως αντελήφθην πως ουδεμία σχέση είχε με αυτό. Ταυτόχρονα, ένας νεαρός πέρασε από μπροστά μου τρέχοντας, καταδιωκόμενος από τους αστυνομικούς. Ήταν μάλιστα τόση η ορμή του που τελικά έπεσε επάνω σε έναν κάδο απορριμμάτων, έχασε την ισορροπία του και έτσι συνελήφθη. Οι αστυνομικοί, εξ όσων είδα, δεν χρησιμοποίησαν μη αναγκαία βία καθώς ο νεαρός δεν προέβαλλε περαιτέρω αντίσταση. Κόσμος είχε μαζευτεί τριγύρω. Πολλοί χωρίς μάσκες. Κάποιοι προπηλακίζοντας τους αστυνομικούς (αναίτια στην συγκεκριμένη περίπτωση νομίζω). Αφού ολοκληρώθηκε η διαδικασία της σύλληψης, οι αστυνομικοί έφυγαν από τον χώρο.
Τι αντελήφθην.
Εξ όσων άκουσα, από τους αστυνομικούς, ο νεαρός προήρχετο από μεγαλύτερη ομάδα που λίγη ώρα νωρίτερα είχε προκαλέσει επεισόδια και επίθεση στους ίδιους. (Κάποιοι τους συσχέτισαν με δράσεις υπέρ του Κουφοντίνα. Αυτό όμως δεν έχει καμία αξιοπιστία.). Η ομάδα διασπάστηκε και μέλη της, καταδιωκόμενα, παρεισέφρησαν σε πολυπληθείς χώρους προκειμένου να αποφύγουν τη σύλληψη. Αυτά όμως δεν μπορώ να τα πιστοποιήσω ως προς την ακρίβειά τους. Όμως, αυτό που διάβασα κατά κόρον, ότι δηλαδή ήταν μια επιχείρηση της αστυνομίας προκειμένου να διαλύσει τον κόσμο και να ρίξει πρόστιμα για μάσκες, θεωρώ πως στην περίπτωση του άλσους τουλάχιστον, δεν ισχύει.
Εν κατακλείδι.
Δεν θεωρώ πως είμαι ούτε ο πιο συστημικός, ούτε ο πιο κομφορμιστής που υπάρχει. Ξεκάθαρα όμως είμαι φίλος της αλήθειας. Το παραπάνω κείμενο λοιπόν, σε αυτό το πλαίσιο κινείται. Δεν έχει όμως καμία παραπάνω βαρύτητα πέραν της βαρύτητας του προσώπου μου. Και αν κάτι θέλω να μεταφερθεί ως μήνυμα από αυτή την εξιστόρηση, είναι μια παρότρυνση σε όσους πραγματικά αγαπούν την αλήθεια και το δίκαιο. Αυτό που φαίνεται, μπορεί και να είναι. Αυτό που φαίνεται, μπορεί και να μην είναι. Χρέος μας, η διάκριση.
Βαγγέλης Γεροντάκης