Αρθρογραφία
Θα πολεμάμε υπό σκιάν: 73ή επέτειος της Μάχης της Κρήτης
Δεν είναι συνηθισμένο πια να βλέπουμε συχνά την ελληνική σημαία. Τα δημόσια κτήρια δεν την αναρτούν και σε κάθε εθνική επέτειο θα βρεθεί κάποιος κοινωνικά ψυχοπαθής να αντιδράσει διαλαλώντας για φασισμό, πολυπολιτισμικότητα, οι φίλοι μας οι Βαλκάνιοι και Μογγολογενείς κτλ. Όμως μια φορά τον χρόνο, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια, στην επέτειο της Μάχης της Κρήτης, ο σύλλογος Κρητών Νέας Σμύρνης φέρει και περιφέρει με περισσή περιφάνεια και λεβεντιά. Και ίσως να είναι μια από τις λίγες ενέργειες που κάνουν που έχουν λεβεντιά. Τα υπόλοιπα είναι politics. Πώς να ξεχάσει κάποιος, την αντίδραση του δημάρχου στην θέα της σημαίας σε παλαιότερη εκδήλωση της αναπαράστασης της Μάχης της Κρήτης. Αλλά μάλλον αυτά θα έχουν ξεχαστεί τώρα πια, αφού ο πρόεδρος της ένωσης Κρητών Νέας Σμύρνης, Νικήτας Περαθωράκης, είναι δημοτικός σύμβουλος με… τον δήμαρχο. Πίσω στην σημαία: Με περισσή περιφάνεια, συνοδεία στρατιωτικά και παραδοσιακά ντυμένων κρητικών αλλά και λιλιπούτειων μελλοντικών αγωνιστών, η Ελληνική Σημαία, παρουσιάστηκε και αναρτήθηκε στον αυτοσχέδιο ιστό, μπροστά σε πλήθος που είχε συγκεντρωθεί στο Άλσος για αυτόν τον σκοπό. Ένας ιστός που περιμένουμε να δούμε ως πρόταση του Περαθωράκη να γίνει με την ελληνική σημαία να κυματίζει στο κέντρο της πόλης.
«Ένας αϊτός περήφανος στα χαμηλά δεν πέφτει, θέλει να βλέπει από’ τα ψηλά τον κόσμο αυτόν τον ψεύτη», με αυτά τα λόγια κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή, τιμή για τους ηρωικά πεσόντες της Μάχης και τον Μανώλη Σταυρακάκη, που απεβίωσε πρόσφατα και ήταν πολύ αγαπητός της Ένωσης Κρητών. Στην εκδήλωση συμμετείχαν ομάδες, ριζίτικου τραγουδιού, χορευτικά, μίνι θεατρικά όπως επίσης και ομιλητές που παρουσίασαν ιστορικά ντοκουμέντα όπως ο Γιώργος Λεκάκης που μπορείς να παρακολουθήσεις στην ηλεκτρονική μορφή του «Π», προσφορά από την μαγνητοσκόπηση που έκανε το www.nstv.gr, η webTV της Νέας Σμύρνης.
Τι γιορτάζουμε όμως σε αυτήν την επέτειο της Μάχης της Κρήτης;
*Σαν σήμερα, το 1941, ξεκίνησε η Μάχη της Κρήτης, μια από τις σημαντικότερες μάχες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου που έμεινε στην Ιστορία τόσο για την αντίσταση που συνάντησαν οι ναζιστικές δυνάμεις όσο και για τις απώλειες που υπέστησαν στην προσπάθειά τους να κατακτήσουν την Κρήτη.
Στις 20 Μαΐου του 1941, αφού οι δυνάμεις του βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού διατηρούσαν τον έλεγχο του υδατικού χώρου γύρω από την Κρήτη, οι Γερμανοί απογείωσαν πολυάριθμα αεροπλάνα, σε μια επιχείρηση με το συνθηματικό όνομα «Unternehmen Merkur» (Επιχείρηση Ερμής). Επρόκειτο να ρίξουν εκατοντάδες αλεξιπτωτιστές για να καταληφθούν θέσεις-κλειδιά του νησιού, τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για μεταφορά προμηθειών και πολεμοφοδίων από αέρος προκειμένου να καταληφθεί ολόκληρη η Κρήτη.
Επικεφαλής των γερμανικών δυνάμεων ήταν ο πτέραρχος Κουρτ Στούντεντ, 51 ετών, βετεράνος πιλότος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου με 1.190 αεροπλάνα στη διάθεσή του και 29.000 αλεξιπτωτιστές και πεζικάριους. Οι Ιταλοί προσέφεραν 3.000 στρατιώτες στο σχέδιο. Όσοι Έλληνες, Βρετανοί, Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί στρατιωτικοί βρισκόταν στο νησί ήταν υπό το γενικό πρόσταγμα του 52χρονου Νεοζηλανδού στρατηγού Μπέρναρντ Φράιμπεργκ, επίσης βετεράνος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι ελλιπώς εξοπλισμένοι υπερασπιστές της Κρήτης ήταν περίπου 40.000 – μα στο πλευρό τους βρέθηκαν χιλιάδες ακόμα άμαχοι κάτοικοι του νησιού, κάτι που δεν είχαν προβλέψει οι επικεφαλής των ναζιστικών δυνάμεων.
Η πρώτη ρίψη αλεξιπτωτιστών είναι εύκολος στόχος για τους Έλληνες και τους Συμμάχους. Στις μάχες, οι οποίες εντάθηκαν από το απόγευμα με το δεύτερο κύμα αλεξιπτωτιστών, μπήκαν και οι άμαχοι. σε δύο μέτωπα: στο αεροδρόμιο του Μάλεμε και στην ευρύτερη περιοχή των Χανίων. Η εξόριστη ελληνική κυβέρνηση και ο βασιλιάς Γεώργιος ο Β’ περνάνε το ίδιο βράδυ στην Αίγυπτο. Οι Γερμανοί επικέντρωσαν τις προσπάθειές τους στην κατάληψη του αεροδρομίου του Μάλεμε και το κατάφεραν ενώ απώθησαν τις συμμαχικές δυνάμεις νότια, καθιστώντας τον αγώνα τους μάταιο. Πολλές μονάδες των Δυνάμεων της Κοινοπολιτείας, ακολουθώντας την απόφαση του Λονδίνου με το τέλος του Μάη πέρασαν στην Αίγυπτο ενώ 5.500 άτομα που δεν κατορθώνουν να επιβιβαστούν, παραδίδονται, συλλαμβάνονται ή καταφεύγουν στα βουνά της Κρήτης. Η Μάχη της Κρήτης ολοκληρώθηκε την 1η του Ιούνη του 1941.
Ο απολογισμός της Μάχης ήταν απροσδόκητος για τη Γερμανία και είχε σημαντικό αντίκτυπο στο μέλλον του πολέμου, αφού αποφασίστηκε να μην πραγματοποιηθεί ξανά αεραποβατική επιχείρηση τέτοιου μεγέθους: 3.986 νεκρούς και αγνοούμενους, 2.594 τραυματίες, 370 αεροπλάνα οι απώλειες σύμφωνα με τα γερμανικά στοιχεία - σύμφωνα με τους Συμμάχους, όμως, οι γερμανικές απώλειες ξεπέρασαν τις 16.000. Στους Συμμάχους η Μάχη κόστισε 3.500 ζωές, 1.900 τραυματίες και 17.500 αιχμάλωτους.
Μετά την κατάληψη της Κρήτης στο Νομό Λασιθίου αποβιβάστηκε ένα Σύνταγμα Ιταλών και σε λίγες μέρες έφθασε η Μεραρχία της Σιένας που απλώθηκε σ’ όλο το Νομό, καθώς και στα Δωδεκάνησα. Στην υπόλοιπη Κρήτη απλώθηκαν οι Γερμανοί.
Η Μάχη στην Κρήτη ονομάστηκε και «Νεκροταφείο των γερμανών αλεξιπτωτιστών», εξαιτίας των μεγάλων απωλειών τους, γεγονός που ανάγκασε τον Χίτλερ να διατάξει τον τερματισμό κάθε αεραποβατικής επιχείρησης στο μέλλον. Από την πλευρά τους, οι Σύμμαχοι εντυπωσιάστηκαν από τις μεγάλες δυνατότητες των αλεξιπτωτιστών στην μάχη και δημιούργησαν τις δικές τους αεραποβατικές δυνάμεις.
“Θα πολεμάμε υπό σκιάν”. Ας είναι αυτά τα λόγια που θα εμπνεύσουν και τους σύγχρονους κρητικούς διότι η μάχη δεν γίνεται μόνο με όπλα που εκπυρσοκροτούν
*tvxs.gr
