Αρθρογραφία
Ανορεξία vs Βουλιμία! To κυνήγι της άπιαστης τελειότητας!
Κάθε εποχή έχει την τάση να δημιουργεί τα δικά της πρότυπα.
Αρκετές δεκαετίες πριν, το ιδανικό μοντέλο γυναίκας αντιστοιχούσε σε μια ελαφρώς «γεμάτη» ή καλύτερα, γυναίκα «με καμπύλες». Αντιθέτως, οι αδύνατες γυναίκες αντιμετωπίζονταν ως φιλάσθενες και «ελαττωματικές».
Στις αρχές των 60’s η αποκρουστικά αδύνατη γυναίκα πήρε την εκδίκησή της στο πρόσωπο του μοντέλου με το όνομα «Τουίγκυ».
Οι γυναίκες ταυτίστηκαν μαζί της, σε σημείο που υπέβαλαν τον εαυτό τους σε εξαντλητικές δίαιτες για να της μοιάσουν ενώ οι μεγαλύτεροι σχεδιαστές της show biz δήλωναν ότι επιτέλους βρήκαν τη μούσα τους!
Από τότε, πέρασαν πολλά χρόνια και η φρενίτιδα των γυναικών για αναλογίες μοντέλου αυξήθηκε και διαδόθηκε σαν μεταδοτική ασθένεια σε ολόκληρο τον κόσμο. Μαζί της, έφερε και επικίνδυνες ασθένειες. Τη νευρική ανορεξία και τη βουλιμία.
Οι αντίθετες όψεις του ίδιου νομίσματος
Σύμφωνα με το Κέντρο Πρόληψης Υγείας των Εφήβων του Πανεπιστημίου Αθηνών, η διαταραχή εικόνας του σώματός των γυναικών, αλλά και αντρών που πάσχουν από νευρική ανορεξία ή βουλιμία, αφορά στο γεγονός ότι αισθάνονται συνεχώς παχύσαρκοι. Το πρόβλημα εντείνεται όταν τα κιλά τους μεταλλάσσονται σε εμμονή. Μοναδικό κριτήριο για την αυτοεκτίμησή τους αποτελεί το βάρος τους.
Το 1992 ο διάσημος Ιταλός φωτογράφος Oliviero Toscani, γνωστός για το ακραίο του ύφος, πραγματοποιεί μία φωτογράφηση, η οποία σοκάρει κυριολεκτικά την παγκόσμια γνώμη.
Σε μία από τις καμπάνιες του για τον οίκο μόδας Nolita φωτογραφίζει γυμνή τη γαλλίδα ηθοποιό Isabelle Caro, η οποία υπέφερε χρόνια από νευρική ανορεξία, ζυγίζοντας μόλις 31 κιλά. Πολλοί από τους σχεδιαστές, ανάμεσά τους οι Giorgio Armani και Dolce & Cabana επικρότησαν αυτή την κίνηση, αποδεχόμενοι πλέον ότι η νευρική ανορεξία είναι μία σοβαρή μάστιγα της εποχής!
Αμερικανικές μελέτες απέδειξαν επίσης ότι το 50% των ανθρώπων που είναι πιο επιρρεπείς σε τέτοιες ασθένειες είναι εκείνοι που παρακολουθούν πάνω από τέσσερις φορές τη βδομάδα τηλεόραση. Σήμερα, πάνω από 5 εκατομμύρια Αμερικάνοι αντιμετωπίζουν σοβαρά διατροφικά προβλήματα.
Κι αν νομίζετε, ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε απόσταση ασφαλείας από τέτοιες… κακοτοπιές, γελιέστε!
Η μη κερδοσκοπική εταιρία «Ανάσα», η οποία ειδικεύεται στην αντιμετώπιση της νευρικής ανορεξίας, βουλιμίας, καθώς και ψυχογενούς παχυσαρκίας και διαθέτει μια εξειδικευμένη επιστημονική ομάδα από διατροφολόγους, ψυχολόγους, ψυχιάτρους, παθολόγους έχει ήδη περιθάλψει πολλές ελληνίδες και έλληνες.
Νευρική Ανορεξία:
«Ζει ανάμεσά μας»
Φανταστείτε να ζείτε καθημερινά με τον φόβο των παραπάνω κιλών, ακόμα και… γραμμαρίων. Η ζυγαριά να φαντάζει ως ένα σατανικό όργανο που θέλει τον κακό σας και σας εξουσιάζει με κάθε τρόπο. Κάθε μπουκιά, κάθε θερμίδα να αποτελούν τον μόνιμο εφιάλτη σας! Μπορεί να ακούγονται υπερβολικά όλα αυτά, αλλά για τους πάσχοντες από ανορεξία αποτελεί καθημερινότητα.
Οι ανορεξικοί προσέχουν υπερβολικά την ποσότητα φαγητού που τοποθετούν στο πιάτο τους, όταν βρίσκονται σε κάποιο χώρο, προκειμένου να μην αποκαλύψουν την ψύχωσή τους. Το καθημερινό τους πρόγραμμα περιλαμβάνει πολλή γυμναστική, πολλές σαλάτες και… μεγάλη πείνα.
Η φιλοσοφία τους περιστρέφεται γύρω από τον «περφεκτιονισμό», αν μπορούμε να το ονομάσουμε έτσι. Η εμμονή τους φθάνει στα όρια τρέλας! Εξίσου σημαντικό σύμπτωμα είναι το γεγονός ότι οι φέροντες «σημάδια» νευρικής ανορεξίας έχουν μια μόνιμη απάθεια για οτιδήποτε γίνεται γύρω τους, η οποία πηγάζει συνήθως από χρόνια κατάθλιψη, ανασφάλεια και χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Η νευρική ανορεξία επηρεάζει καταλυτικά όλες τις σωματικές λειτουργίες, όπως για παράδειγμα τη σταδιακή εξασθένηση της λειτουργίας της καρδιάς, προξενεί στομαχικά προβλήματα, καταστροφή των δοντιών ενώ παράλληλα, μειώνει την ποσότητα οξυγόνωσης του εγκεφάλου.
Βουλιμία:
Οι οπαδοί της δεν την… χορταίνουν!
Οι άνθρωποι που πάσχουν από βουλιμία, διατηρούν εξίσου μία υπέρμετρη μυστικότητα γύρω από το πρόβλημα που τους βασανίζει. Φαινομενικά, δεν υπάρχουν επικίνδυνες ενδείξεις. Σε αντίθεση με έναν ανορεξικό, τα κιλά ενός πάσχοντα από βουλιμία είναι φυσιολογικά. Κάτι που είναι φυσικό επακόλουθο, εφόσον το πρόβλημά του έγκειται στη μανία του με το φαγητό, ακόμα κι όταν δεν νιώθει κανένα αίσθημα πείνας.
Μετά από ένα διατροφικό «όργιο», οι τύψεις τον κυνηγούν σαν ερινύες, καταλήγοντας στην κοντινότερη τουαλέτα για να «αδειάσει» ό,τι έφαγε.
Θα τον ξεχωρίσετε σε ένα πάρτι, από τις μυστηριώδεις εξαφανίσεις του στην τουαλέτα μετά από το φαγητό. Κατά τη διάρκεια του φαγητού, συνήθως αποφεύγει να τρώει μπροστά σε άλλους για μην «προδοθεί». Προτιμάει να πέσει με τα μούτρα, όταν δεν τον βλέπει κανείς!
Αν κάποιος ανοίξει την τσάντα μιας βουλιμικής, εκτός από καλλυντικά, θα βρει σίγουρα ένα σετ καθαρτικών και διουρητικών! Συνήθως, είναι υπεράνω υποψίας, αφού η σιλουέτα της δεν προδίδει τέτοιες… κτηνώδεις αντιδράσεις. Μερικά από τα σημαντικότερα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει ένας βουλιμικός είναι η καταστροφή των δοντιών από έλλειψη βιταμινών, καθώς και έντονοι στομαχικοί πόνοι εξαιτίας των συχνών εμετών.
Θέλετε να ακούσετε και το πιο εξωφρενικό; Η εξωτερική επιφάνεια των χεριών ενός βουλιμικού σταδιακά καταστρέφεται, αφού τα δάχτυλα χρησιμοποιούνται ως «βασικά εργαλεία»!
Τα συναισθήματα θλίψης, μανιοκατάθλιψης, ακόμα και τάσεις αυτοκτονίας είναι επίσης έκδηλα σε αυτές τις περιπτώσεις.
Η Θεραπεία
Το πρώτο βήμα για να θεραπευτεί κάποιος είναι η αποδοχή του προβλήματος. Η βοήθεια ενός ειδικού και η τακτική ιατρική παρακολούθηση, είναι πρωτεύουσας σημασίας για την φυσιολογική επανένταξή του.
Tα άτομα διακατέχονται από έντονο αίσθημα κατωτερότητας και χαμηλής αυτοεκτίμησης, χρειάζονται πολλή υποστήριξη, επιβράβευση και ενδυνάμωση της προσωπικότητάς τους.
Αυτό μεταφράζεται σε πολλή δουλειά, χρόνο και αποφασιστικότητα για απεξάρτηση. Παράλληλα, η υποστήριξη από το οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον συμβάλλει καθοριστικά στη βελτίωση ή… χειροτέρευση της ασθένειας. Σε αρκετές περιπτώσεις άλλωστε, το στενό περιβάλλον μπορεί να αποτελέσει την πηγή του «κακού»! Όπως για παράδειγμα, ένας άντρες που υποβάλλει την σύντροφό του σε εξαντλητική δίαιτα για να αποκτήσει διαστάσεις «ανορεξικού» μοντέλου.
Σε κάθε περίπτωση, είναι ένα πρόβλημα αντιμετωπίσιμο, αρκεί να παρθούν έγκαιρα μέτρα πρόληψης, ξεκινώντας από το να αποδεχτούμε τον εαυτό μας όπως είναι!
