Αρθρογραφία
Άνοιγμα σχολείων και ψυχολογία των μαθητών
Άνοιγμα σχολείων και ψυχολογία των μαθητών
Γράφει η Ατλαμάζογλου Στυλιανή-Μέλος ΕΣΗΤΛΣΥΜ
Τι επιπτώσεις έχουν στην ψυχολογία των μαθητών το κλείσιμο του σχολείου και τα διαρκή lockdowns; Η πανδημία ανέδειξε τον σημαντικότατο ρόλο του σχολείου στην εκπαιδευτική διαδικασία και την κοινωνικοποίηση των μαθητών.Μια μαθήτρια μιλά για το κλείσιμο των σχολείων. Περιέγραψε την κατάσταση που βιώνει εδώ και έναν χρόνο, τους προβληματισμούς και τα όνειρά της. Αφουγκραζόμαστε τη νέα γενιά, όπως θα έπρεπε;
Πώς βιώνεις τα lockdowns για την αντιμετώπιση και τη διαχείριση της κρίσης του COVID-19;
Θα αναφέρω το πώς νιώθω εγώ. Είμαι 14 χρόνων και πηγαίνω τρίτη γυμνασίου σε ιδιωτικό σχολείο. Στην αρχή, η καραντίνα μου άρεσε και με «βόλεψε» που έκλεισαν τα σχολεία. Το σχολείο που φοιτώ είναι οργανωμένο, το μάθημα άρχισε μετά από 2-3 μέρες, ενώ σε άλλα σχολεία, άργησε τουλάχιστον έναν μήνα.
Ιδρυματοποιείσαι, πέφτεις ψυχολογικά δεν συναντιέστε με τους φίλους σου και δεν βγαίνεις έξω. Δεν μπορώ να δω τους παππούδες μου και τις γιαγιάδες μου, επειδή δεν είναι από Αθήνα, δεν μπορώ να τους δω. Ο παππούς μου έχει καρκίνο, και πού ξέρω ότι θα είναι ζωντανός μέχρι το καλοκαίρι;
Μίλησέ μου για την τηλεκπαίδευση...
Υπάρχουν μαθητές, των οποίων οι γονείς ανήκουν σε ευπαθή ομάδα. Δεν βγαίνουν έξω, και κουράζονται ψυχολογικά. Το σχολείο για κάποια παιδιά είναι τρόπος διαφυγής. Ειδικά όταν πηγαίνεις σε ένα σχολείο με βαρύ μαθησιακό σύστημα. Δεν νομίζω ότι βοηθά η καραντίνα. Πολλές φορές δεν βρίσκεις motivation για να κάνεις πράγματα. Πιστεύω ότι κάτω από το 10% των Ελλήνων μαθητών δεν έχουν επηρεαστεί κατά τη διάρκεια του lockdown.
Τι στόχους έχεις σκεφτεί να θέσεις;
Στόχος μου είναι να καταφέρω να συνδυάσω τη γνώση με κάτι που με ευχαριστεί. Θέλω να τελειώσω το σχολείο, να πάρω πτυχία σε ξενόγλωσσα μαθήματα. Δεν είμαι σίγουρη ακόμα για τι επάγγελμα θέλω να ακολουθήσω, αλλά είμαι ανάμεσα σε ιατρική, λογοθεραπεία, οδοντιατρική ή κάτι που έχει σχέση με παιδιά.
Τι θα άλλαζες στον κόσμο; Στον κόσμο θα άλλαζα τη νομοθεσία για τις πανελλήνιες, γιατί προκαλεί μεγάλο άγχος στους μαθητές με τόση ύλη. Δεν είμαι από τα παιδιά που θα ήθελα να καταργηθούν τα μαθήματα ή οι εξετάσεις. Επίσης, θα διόριζα καθηγητές, χωρίς ψυχική ασθένεια.
Τι θα συμβούλευες την κυβέρνηση να κάνει, αν σου δινόταν η ευκαιρία για μια μέρα να εκπροσωπήσεις τους μαθητές και να έχεις λόγο στη Βουλή;
Θα συμβούλευα τη κυβέρνηση να σκεφτεί σοβαρά τους μαθητές, επειδή είναι η επόμενη γενιά, το μέλλον της Ελλάδας. 8 στα 10 παιδιά πάνε φροντιστήριο. Θα έβαζα και μαθήματα επιλογής, όπως χορός, μουσική, ζωγραφική αθλήματα, προγραμματισμό, ρομποτική και πολλά άλλα, σε ώρες σχολείου. Εμείς οι μαθητές πρέπει να ακουστούμε κάπως.
Τι θα συμβούλευες τους γονείς των μαθητών;
Αν δεν διαβάζει το παιδί δεν μπορείτε να κάνετε κάτι, δεν κάνουμε όλοι για φυσικοί ή γιατροί. Όλα είναι επαγγέλματα, ειδικά αν κάνει κάτι που του αρέσει θα είναι ευτυχισμένο το παιδί σας. Το να λες σε κάποιον «θέλω πάνω από 15» είναι γελοίο. Οι γονείς δεν μπορούν να καταλάβουν, λόγω διαφορετικής γενιάς. Θεωρώ ότι όλοι, ενήλικες και ανήλικοι, θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε με σοβαρότητα το όλο θέμα.
Άνοιγμα σχολείων και ψυχολογία των μαθητών...
Τα περισσότερα παιδιά δεν ήθελαν να ανοίξουν, για να μην γράφουμε τεστ. Δεν θέλω να πηγαίνω, γιατί έχω συνηθίσει σπίτι, κερδίζω χρόνο, δεν αγχώνομαι. για το ντύσιμο και το πρωινό ξύπνημα. Αγχώνομαι με τον πολύ κόσμο, νιώθω φουλ awkward. Είναι πολύ αγχωτικό μετά από 4 μήνες να σε βλέπουν οι συμμαθητές σου.
Πλησιάζει και το καλοκαίρι και η αποφοίτηση από το Γυμνάσιο.
Προσωπικά περιμένω το καλοκαίρι, αν και πιστεύω ότι μπορεί να μείνω Αθήνα, λόγω κορωνοϊού. Το τμήμα μου δεν είναι δεμένο. Πολλοί είναι ανώριμοι, χωρίς παιδεία, κάνουν διακρίσεις και κοροϊδεύουν. Με τα παιδιά που μιλάω, βγαίνουμε έτσι κι αλλιώς.
Το όνομά της συμβολικά, «Ελπίδα». Η ελπίδα για ένα φωτεινότερο αύριο.
