Αρθρογραφία
Η Ιταλία δε μπορεί να λείψει από το Παγκόσμιο Κύπελλο
Το χατ τρικ του Λιονέλ Μέσι στο παιχνίδι-τελικό της Αργεντινής κόντρα στο Εκουαδόρ για την πρόκριση στο Μουντιάλ της Ρωσίας “σφράγισε” το εισιτήριο και της “αλμπισελέστε” για τη μεγάλη ποδοσφαιρική γιορτή του ερχόμενου καλοκαιριού και έτσι σχεδόν όλες οι ομάδες που έχουν γράψει το όνομά τους με χρυσά γράμματα στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων και έχουν κατακτήσει το βαρύτιμο τρόπαιο θα είναι εκεί. Λέμε σχεδόν, γιατί απομένει μόλις μία. Η τέσσερις φορές πρωταθλήτρια κόσμου Ιταλία, η οποία γνώρισε την ήττα με 1-0 στο πρώτο παιχνίδι των ευρωπαϊκών μπαράζ με τη Σουηδία και δε θέλει ούτε να σκέφτεται πως μπορεί να απουσιάσει από την κορυφαία διοργάνωση.
Οι Ιταλοί έχουν αφήσει το δικό τους ξεχωριστό σημάδι στα Παγκόσμια Κύπελλα. Κέρδισαν τις δύο από τις τρεις προπολεμικές διοργανώσεις (1934, 1938) με προπονητή τον Βιτόριο Πότσο και παίκτες σπουδαίους όπως ο Τζιουζέπε Μεάτσα και ο Σίλβιο Πιόλα, όντας και η πρώτη ομάδα που κατάφερε να πάρει δύο συνεχόμενα Μουντιάλ. Το 1982 στα ισπανικά γήπεδα έκαναν τη μεγάλη επιστροφή με προπονητή τον Έντσο Μπεαρζότ και μεγάλο πρωταγωνιστή τον Πάολο Ρόσι, ο οποίος γύρισε από την τιμωρία του λόγω του σκανδάλου στημένων αγώνων “Totonero” και οδήγησε τη χώρα του στην κορυφή όντας πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης. Εικοσιτέσσερα χρόνια μετά, στη δίνη ενός ακόμη σκανδάλου, του γνωστού σε όλους “Calciopolis”, οι “ατζούρι” θα εμφανιστούν συσπειρωμένοι και θα πάρουν το τέταρτο τρόπαιό τους, στο Μουντιάλ του 2006 στη Γερμανία. Μετρούν άλλες δύο παρουσίες σε τελικούς (1970, 1994) καθώς και άλλες σημαντικές πορείες, τόσο σε Μουντιάλ όσο και σε Euro, που έχουν φυσικά κάνει την εθνική Ιταλίας μία από τις μεγαλύτερες εθνικές ομάδες παγκοσμίως.
Σε αυτήν την προκριματική φάση για το Μουντιάλ της Ρωσίας, είχαν την ατυχία να πέσουν στον ίδιο όμιλο με την Ισπανία και μην καταφέρνοντας να νικήσουν τους σαφώς ανώτερους “φούριας ρόχας” σε κανένα από τα δύο παιχνίδια του γκρουπ (στο “Μπερναμπέου” μάλιστα ηττήθηκαν κατά κράτος με 3-0), μοιραία τερμάτισαν δεύτεροι και έφτασαν να διεκδικούν τώρα την πρόκριση στα μπαράζ με τους Σουηδούς. Οι Σκανδιναβοί μπορεί να μην έχουν πλέον στις τάξεις τους τον Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς, αλλά πρόκειται για ένα εξαιρετικό σύνολο (τερμάτισαν πάνω από την έστω και σε μεταβατικό στάδιο Ολλανδία) που όπως είδαμε κατάφερε να κάνει τη ζημιά σε μια ομάδα η οποία δε φαίνεται να διαθέτει τις προσωπικότητες του παρελθόντος.
Για την τωρινή εθνική Ιταλίας έχει γίνει πολλή κουβέντα. Πρόκειται καταρχάς για μια ομάδα που σίγουρα διαθέτει ταλέντο, όμως πέραν φυσικά του τεράστιου Μπουφόν, του Ντε Ρόσι και κάποιων παικτών της άμυνας όπως οι Κιελίνι, Μπονούτσι ή Μπαρτσάλι, πολλοί θεωρούν πως δεν υπάρχουν οι παίκτες που πραγματικά μπορούν να κάνουν τη διαφορά όπως άλλα χρόνια. Οι “σκουάντρα ατζούρα” έχει σαφέστατα πολλά υποσχόμενους ποδοσφαιριστές, όπως είναι οι Ντοναρούμα, Γκαλιαρντίνι, Μπερναρντέσκι, Μπελότι, Τζάτζα και παίκτες παγκόσμιας κλάσης που κάνουν τη διαφορά στις ομάδες τους, όπως ο Βεράτι, ο Ινσίνιε ή ο πρώτος σκόρερ όλων των μεγάλων πρωταθλημάτων για την ώρα Ιμόμπιλε, όμως ελάχιστοι από αυτούς είναι “ψημένοι” σε μεγάλες διοργανώσεις.
Πολλοί συγκρίνουν την ομάδα του σήμερα με εκείνη που πήρε το Μουντιάλ του 2006 και είχε στις τάξεις της παίκτες όπως οι Καναβάρο, Νέστα, Πίρλο, Γκατούζο, Ντελ Πιέρο, Τότι, Τόνι και Ιντζάγκι. Μετά και την ανακοίνωση της απόσυρσης του Αντρέα Πίρλο από την ενεργό δράση μάλιστα, μόνο ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν έχει μείνει από εκείνη την πρωταθλήτρια κόσμου. Πολλή συζήτηση υπάρχει βέβαια και γύρω από τον ομοσπονδιακό τεχνικό, Τζιανπιέρο Βεντούρα, ο οποίος θεωρείται ο κύριος υπεύθυνος για τις εμφανίσεις στα προκριματικά εξαιτίας των συχνών αλλαγών στα συστήματα και του γεγονότος πως δεν έχει προσδώσει στην Ιταλία τον χαρακτήρα της μεγάλης ομάδας.
Οι Ιταλοί έχουν μεγάλη ανάγκη όχι απλά να βρεθούν στη Ρωσία, αυτό εξυπακούεται, αλλά και να πρωταγωνιστήσουν στο Μουντιάλ. Μετά τον θρίαμβό τους το 2006, η παρουσία τους στη διοργάνωση είναι αποκαρδιωτική, καθώς μετρούν δύο σερί αποκλεισμούς από τη φάση των ομίλων κιόλας, τόσο στη Νότιο Αφρική το 2010 όσο και στη Βραζιλία τέσσερα χρόνια αργότερα! Ενδιάμεσα έφτασαν βέβαια σε έναν τελικό Euro, το 2012, στον οποίο έχασαν με κάτω τα χέρια από την Ισπανία. Η τελευταία παρουσία των “ατζούρι” σε μεγάλη διοργάνωση πάντως κρίνεται θετική, μιας και με τον Αντόνιο Κόντε να παρουσιάζει ένα δεμένο και άψογο τακτικά σύνολο στο Euro της Γαλλίας το περσινό καλοκαίρι, η Ιταλία έφτασε ως τα προημιτελικά αποχωρώντας αήττητη και με ψηλά το κεφάλι, αφού η Γερμανία χρειάστηκε τη διαδικασία των πέναλτι για να τη σταματήσει.
Είναι μεγάλο ζήτημα λοιπόν για τη γειτονική μας χώρα αρχικά να καταφέρει να κερδίσει τη συμμετοχή της στο ερχόμενο Μουντιάλ και στη συνέχεια να αποδείξει πως μπορεί να φτάσει μακριά. Σε λίγους μήνες στη Ρωσία, οι Ιταλοί θα πρέπει να δείξουν σε όλους πως μπορούν να γίνουν και πάλι πρωταγωνιστές σε παγκόσμιο επίπεδο. Εκεί θα δούμε και τις τελευταίες παραστάσεις από την τεράστια και γεμάτη τίτλους καριέρα του Τζίτζι Μπουφόν, αφού έχει δηλώσει πως πιθανότατα θα κρεμάσει τα γάντια του στο τέλος της χρονιάς. Πρώτα όμως η “σκουάντρα ατζούρα” πρέπει να περάσει από τους Σουηδούς, με την αποστολή της να έχει δυσκολέψει αρκετά μετά το πρώτο παιχνίδι. Για όλα τα υπόλοιπα θα υπάρχει πολύς χρόνος ώστε να αναλυθούν.
